การก่อการร้าย

คำว่า "การก่อการร้าย" และ "ผู้ก่อการร้าย" ได้รับการต่ออายุในทศวรรษ 1970 อันเป็นผลจากความขัดแย้งระหว่างอิสราเอลกับปาเลสไตน์ความขัดแย้งในไอร์แลนด์เหนือ , ความขัดแย้งในแคว้นบาสก์ ,และการปฏิบัติการของกลุ่มต่างๆ เช่น ฝ่ายกองทัพแดง . Leila Khaledถูกอธิบายว่าเป็นผู้ก่อการร้ายในนิตยสารLife ฉบับปี 1970 หนังสือเกี่ยวกับ การก่อการร้าย หลายเล่มได้รับการตีพิมพ์ในปี 1970 หัวข้อนี้ไปไกลกว่านั้นหลังจากการทิ้งระเบิดค่ายทหารเบรุตในปี พ.ศ. 2526 และอีกครั้งหลังจากปี พ.ศ. 2544การโจมตี 11 กันยายน และการทิ้งระเบิดบาหลี พ.ศ. 2545 ในปี พ.ศ. 2549 มีการประมาณการว่ามีคำจำกัดความของการก่อการร้ายมากกว่า 109 คำ ไมเคิล วอลเซอร์ นักปรัชญาการเมืองชาวอเมริกันในปี 2545 เขียนว่า: "การก่อการร้ายคือการฆ่าผู้บริสุทธิ์โดยเจตนาโดยสุ่ม เพื่อกระจายความกลัวไปทั่วประชากรทั้งหมดและบีบให้ผู้นำทางการเมืองตกอยู่ในมือ" บรูซ ฮอฟแมนนักวิชาการชาวอเมริกัน ตั้งข้อสังเกตว่า ไม่ใช่แค่หน่วยงานแต่ละหน่วยงานภายในหน่วยงานของรัฐเดียวกันเท่านั้นที่ไม่สามารถตกลงเกี่ยวกับคำจำกัดความของการก่อการร้ายเพียงคำเดียว ผู้เชี่ยวชาญและนักวิชาการที่มีชื่อเสียงมายาวนานในสาขานี้ไม่สามารถบรรลุฉันทามติได้เท่าเทียมกัน