ไข้หวัดใหญ่

ไข้หวัดใหญ่หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า " ไข้หวัด " เป็นโรคติดเชื้อที่เกิดจากไวรัสไข้หวัดใหญ่ อาการมีตั้งแต่เล็กน้อยไปจนถึงรุนแรงและมักมีไข้ น้ำมูกไหล เจ็บคอ ปวดกล้ามเนื้อ ปวดศีรษะ ไอ และเหนื่อยล้า อาการเหล่านี้เริ่มตั้งแต่หนึ่งถึงสี่วันหลังจากได้รับเชื้อไวรัส (โดยทั่วไปคือสองวัน) และคงอยู่ประมาณ 2-8 วัน อาการท้องเสียและอาเจียนสามารถเกิดขึ้นได้โดยเฉพาะในเด็ก ไข้หวัดใหญ่อาจพัฒนาไปสู่โรคปอดบวมซึ่งอาจเกิดจากเชื้อไวรัสหรือจากการติดเชื้อแบคทีเรียที่ตามมา ภาวะแทรกซ้อนอื่นๆ ของการติดเชื้อ ได้แก่กลุ่มอาการหายใจลำบากเฉียบพลัน , เยื่อหุ้มสมองอักเสบ , ไข้สมองอักเสบและปัญหาสุขภาพที่มีอยู่เดิมแย่ลง เช่นโรค หอบหืดและโรคหัวใจและหลอดเลือด ไวรัส ไข้หวัดใหญ่ มีสี่ประเภท: A, B, C และ D นกน้ำเป็นแหล่งหลักของไวรัสไข้หวัดใหญ่ A (IAV) ซึ่งแพร่กระจายในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิด รวมทั้งคนและหมู ไวรัสไข้หวัดใหญ่บี (IBV) และไวรัสไข้หวัดใหญ่ซี (ICV) ส่วนใหญ่แพร่เชื้อสู่คน และไวรัสไข้หวัดใหญ่ดี (IDV) พบได้ในวัวและหมู IAV และ IBV แพร่กระจายในมนุษย์และทำให้เกิดโรคระบาดตามฤดูกาล และ ICV ทำให้เกิดการติดเชื้อเล็กน้อย โดยเฉพาะในเด็ก IDV สามารถแพร่เชื้อสู่มนุษย์ได้ แต่ไม่ทราบว่าก่อให้เกิดความเจ็บป่วย ในมนุษย์ ไวรัสไข้หวัดใหญ่ส่วนใหญ่ติดต่อผ่านทางละอองทางเดินหายใจที่เกิดจากการไอและจาม การแพร่เชื้อผ่านละอองลอยและวัตถุขั้นกลางและพื้นผิวที่ปนเปื้อนไวรัสก็เกิดขึ้นได้เช่นกัน