รัฐธรรมนูญขององค์การอนามัยโลก

รัฐธรรมนูญขององค์การอนามัยโลกซึ่งมีผลบังคับใช้ในปีพ.ศ.2491ยังถือว่าสุขภาพเป็นสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานและระบุว่าการได้รับมาตรฐานสุขภาพสูงสุดที่บรรลุได้เป็นหนึ่งในสิทธิขั้นพื้นฐานของมนุษย์ทุกคนโดยปราศจากความแตกต่างทางเชื้อชาติศาสนาความเชื่อทางการเมืองสภาพเศรษฐกิจหรือสังคม.ด้วยรัฐชาติจำนวนมากให้การรับรองสิทธิในด้านสุขภาพซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของรัฐธรรมนูญสิ่งเหล่านี้จึงมีหน้าที่ตามกฎหมาย การเต้นรำ ในการปกป้องการเข้าถึงสุขภาพที่มีคุณภาพในลักษณะทันเวลายอมรับได้และราคาไม่แพงในขณะเดียวกันก็รับประกันบทบัญญัติสำหรับปัจจัยกำหนดสุขภาพ[3]